சோழர் மன்னனின் வரலாறு

சோழர்களின் வரலாறு இந்தியாவின் தெற்கு பிராந்தியங்களில் மிக நீண்ட ஆளும் வம்சங்களில் ஒன்றாக சோழர்கள் நினைவுகூரப்படுகிறார்கள். காலவரிசையின் இந்த பகுதி ஒரு புதிய கலாச்சாரத்தின் தொடக்கத்திற்கு சாட்சியாகிறது மற்றும் கலை செழித்து வளர்ந்துள்ளது. இந்த காலத்தின் கோயில்களும் இலக்கியங்களும் வரலாற்றில் இன்றும் சாட்சியமளிக்கின்றன.
முதல் சோழ மன்னர்கள் எப்போது ஆட்சியைப் பிடித்தார்கள் என்பது யாருக்கும் சரியாகத் தெரியாது, ஆனால் நிச்சயமாக, சோழ வம்சம் கி.மு. மூன்றாம் நூற்றாண்டில் நிறுவப்பட்டது, ஏனென்றால் அவை அசோகா தி கிரேட் ஸ்டீலேயில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன. சோழர்கள் அசோகரின் மவுரிய சாம்ராஜ்யத்தை விஞ்சியது மட்டுமல்லாமல், CE1279 வரை 1,500 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக ஆட்சி செய்தனர்.காவேரி நதி பள்ளத்தாக்கில் தோன்றியது சோழ வம்சம். உரையூர் (திருச்சிராப்பள்ளி) அதன் பழமையான தலைநகராக இருந்துள்ளது. சோழ சாம்ராஜ்யம் கர்நாடகா, தமிழ்நாடு மற்றும் தெற்கு டெக்கான் பீடபூமி வழியாக வங்காள விரிகுடா வரை விரிந்துள்ளது. அதன் உச்சத்தில், சோழ சாம்ராஜ்யம் தென்னிந்தியா மற்றும் இலங்கையை மட்டுமல்ல, மாலத்தீவையும் கட்டுப்படுத்தியது. இது இப்போது இந்தோனேசியாவில் உள்ள ஸ்ரீவிஜய சாம்ராஜ்யத்திலிருந்து முக்கிய கடல் வர்த்தக பதவிகளை எடுத்தது, இரு திசைகளிலும் ஒரு பணக்கார கலாச்சார பரிமாற்றத்தை செயல்படுத்தியது, மேலும் சீனாவின் சாங் வம்சத்திற்கு (CE 960 – 1279) இராஜதந்திர மற்றும் வர்த்தக பயணங்களை அனுப்பியது.
சோழர் மன்னர் குலத்தின் வரலாற்றை மூன்று பிரிவுகளாக குறிக்கின்றனர் வரலாற்று ஆய்வாளர்கள்.

முற்காலச் சோழர்கள்
இடைக்காலச் சோழர்கள்
பிற்காலச் சோழர்.

முற்காலச் சோழர்கள்

ஆரம்பகால சோழ மன்னர்களின் முதல் உறுதியான ஆதாரங்களை சங்க இலக்கியம் வழங்குகிறது. இலக்கியம் பொதுவான சகாப்தத்தின் முதல் சில நூற்றாண்டுகளுக்கு சொந்தமானது என்பதை அறிஞர்கள் பொதுவாக ஒப்புக்கொள்கிறார்கள் இருப்பினும் அவை இலக்கியத்தின் உள் காலவரிசைகளை கூற மறுக்கின்றன, அந்தக் கால வரலாற்றின் இணைக்கப்பட்ட கணக்கு இல்லாமல் நம்மை விட்டுச் செல்கின்றன. சங்க இலக்கியம் ஏராளமான மன்னர்கள் மற்றும் இளவரசர்களின் பெயர்களையும், அவர்களை புகழ்ந்துரைத்த கவிஞர்களையும் வழங்குகிறது. இலக்கியம் அந்த மக்களின் வாழ்க்கையையும் பணியையும் சித்தரிக்கிறது, ஆனால் கால அவகாசம் இல்லாமல்.

புராண சோழ மன்னர்களைப் பற்றிய புனைவுகள் சங்க இலக்கியங்களை நிரப்புகின்றன. சோழர்கள் தங்களை சூரியனில் இருந்து வந்தவர்கள் என்று கருதினர். அந்த புராணங்கள் அகஸ்திய முனிவரின் சமகாலத்தவர் என்று கூறப்படும் சோழ மன்னன் காந்தமனைப் பற்றி பேசுகின்றன, அவரின் பக்தி காவேரி நதியைக் கொண்டுவந்தது. சங்க இலக்கியங்களில் இடம்பெறும் சோழ மன்னர்களின் அடுத்தடுத்த வரிசையைப் பற்றிய நிச்சயமற்ற தன்மை உள்ளது.அவர்கள் அனைவரை பற்றிய உண்மையான வரலாறு ஏனோ நம்மிடையே இல்லை.
அவர்களில் காலம் வென்று புகழுடன் நின்ற முற்கால சோழ மன்னர்கள் எல்லாளன், தர்ம வர்ம சோழன் மற்றும் கிளிச்சோழன்,கரிகால சோழன், நலங்கிள்ளி, நெடுங்கிள்ளி மற்றும் கோசெங்கண்ணன்.இவர்களை பற்றிய குறிப்புக்கள் சங்க இலக்கியங்களில் உள்ளன .

எல்லாளன் (மனு நீதி சோழன்)
எல்லாளன் “மனு நீதி சோழன்” என்று அழைக்கப்படும் தமிழ் சோழ வம்சத்தில் பிறந்தவர், அவர் அரியணையை கைப்பற்றியதன் மூலம் இன்றைய இலங்கையில், கி.மு. 205 முதல் கிமு 161 வரை அனுராதபுர இராச்சியத்தின் அரசரானார். எல்லாளன் பாரம்பரியமாக சிங்களவர்களால் கூட ஒரு நியாயமான ராஜா என்று முன்வைக்கப்படுகிறார்.பசுவிற்காக தன் மகனை தேர் சக்கரத்தில் இட்டு கொன்ற மனு நீதி சோழன் என்னும் பெருமை பெற்றவர்.

தர்ம வர்ம சோழன் மற்றும் கிளிச்சோழன்
தர்மவர்ம சோழன் கட் டிய ஸ்ரீரங்கம் கோவில் காவிரியின் வெள்ளப்பெருக் கினால் மண்ணில் புதை யுண்டு மறைந்தது. பின்னர் கிளிச்சோழன் ஒரு கிளி யின் உதவியுடன் மற்றும் அவனுக்கு வந்த கனவின் மூலமாக விமானம் இருந்த இடத்தைக் கண்டு பிடித்தான். அதன்படி விமானத்தின் கருவறையைச் சுற்றிக் கோவில் எழுப்பினான்.

அதுவே தற்போதைய திருவரங்கம் அரங்கநாத சுவாமி கோயில் (அருள்மிகு ரெங்கநாதர் கோவில்) ஆகும்.காவிரி ஆற்றங்கரையில் அமைக்கப்பட்ட திருவரங்கம் பூலோக வைகுண்டம் என அழைக்கப்படுகிறது. 108 வைணவத் திருத்தலங்களுள் முதல் திருத்தலம். சோழ நாட்டு திருப்பதிகளில் முதன்மை தலமாகவும உள்ளது.

கரிகால் சோழன்
கரிகால சோழன் இருந்தான் என்பதற்கு வரலாற்று சான்றுகள் அதிகம் இல்லை, ஆனால் அவரைப் பற்றி ஏராளமான கதைகள், புராணக்கதைகள், நாட்டுப்புறக் கதைகள் உள்ளன. அவரது கதையின் சிறந்த பதிப்பு இதுபோன்று செல்கிறது, அவரது இயற்பெயர் பெருவளத்தான் சோழ மன்னன் இளஞ்சேட்சென்னியின் மகன், சில அரண்மனை சூழ்ச்சியின் காரணமாக, ராஜாவும் ராணியும் கொலை செய்யப்படுகிறார்கள், சில கதைகள் இது சேர மன்னரின் சதி என்று கூறுகின்றன.இளவரசர் பெருவளத்தான் கடத்தப்பட்டு தொலைதூர இடத்தில் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார் , சிறைக்கு தீ வைக்கப்பட்டது, பெருவளத்தான் தனது தாய் மாமா இரும்பிடர்த்தலையனின் உதவியால் தப்பித்துக்கொள்கிறார், ஆனால் இந்த நிகழ்வில் இளவரசனின் கால்கள் எரிந்துவிட்டன. இரும்பிடர்த்தலையன் தனது மருமகனை சேர தலைநகரான வஞ்சி நகரத்திற்கு அழைத்துச் செல்கிறார், அங்கு அவர்கள் மறைமுகமாக வாழ்கின்றனர், மேலும் இளவரசர் இதனால் ஒரு புதிய பெயரை பெற்றார், ‘கரிகாலன்’ அதாவது, ‘எரிந்த கால்களுடன்’.

தனது மாமாவின் பயிற்சியின் கீழ், கரிகாலன் ஒரு போர்வீரனாகவும், அரசனாகவும் ஆவதற்குத் தேவையான திறன்களைக் கற்றுக்கொள்கிறான், இதற்கிடையில் உரையூரின் உள்ளூர் மக்கள், நிலத்தின் ஒரு பழங்கால வழக்கப்படி, ஒரு கோயில் யானைக்கு மாலை ஒன்றினை தந்து அடுத்த வாரிசினை கண்டுபிடிக்க முற்படுகின்றனர்.யானை கழுமலத்திலிருந்து தொடங்கி நிலங்களை அலைந்து திரிந்து கடைசியில் கரிலனை கரூரில் கண்டுபிடித்து, அது அவரது கழுத்தில் மாலையை அணிவித்தது. உண்மையான ராஜா இன்னும் வாழ்கிறார் என்பதை மக்கள் கண்டுபிடித்து மகிழ்ச்சி உற்றனர், பின்னர் கரிகலன் மீண்டும் உராயூருக்குச் சென்று தன்னைப் பின்தொடர்ந்த மக்களுடன் ஒரு கிளர்ச்சிப் படையை உருவாக்குகிறார். ராஜ்யத்தை திரும்பப் பெறுவதற்கான நேரம் அமைகிறது..

தனது தந்தைக்கு எதிராக சதி செய்த அனைவருக்கும் எதிராக கரிகலன் தனது பதாகைகளை எழுப்புகிறார், மேலும் எண்ணிக்கையில் குறைவாக இருந்தபோதிலும், அவர் சேர மன்னர் பெரும்சேரலாதானை தோற்கடித்தார். அதனால் சேர மன்னர் வெட்கத்தால் தற்கொலை செய்துகொண்டார்.இதனால் அவரது எதிரிகள் சினம் கொண்டு மீண்டும் படைகளை திரட்டி வென்னி கடற்கரைகளில் அவரை மீண்டும் போருக்கு அழைத்தனர், இந்த நேரத்தில், கரிகாலன் தனது எதிரிகளை முற்றிலுமாக அழித்து, முழு தமிழகத்தை கட்டுப்படுத்தும் ஒரு சில தமிழ் மன்னர்களில் ஒருவரானார். கரிகாலன் பின்னர் ஒரு சக்திவாய்ந்த கடற்படையை உயர்த்தி, இலங்கை முழுவதையும் கைப்பற்றுகிறார், மேலும் முழு தீவையும் கட்டுப்படுத்தும் ஒரு சில தமிழ் மன்னர்களில் ஒருவராகவும் ஆனார், மேலும் வெற்றிபெற இன்னும் சிம்மாசனங்கள் இல்லாதபோது, இமயமலையில் தடைபடும் வரை கரிகாலன் வடக்கு நோக்கி அணிவகுத்துச் சென்று வழியெல்லாம் தனது ராஜ்ஜியத்தை நிறுவியது எப்படி என்று சங்க கவிதை குறிப்பிடுகிறது. அவர் தனது புலி முத்திரை பதித்த கொடியை இமயமலையில் நட்டார்.
உலக புகழ் பெற்ற கல்லனை அணை கரிகாலனால் கட்டப்பெற்றது. காவிரி ஆற்றில் கிராண்ட் அனிகட் அணை அல்லது கல்லனை அணை கட்டப்பட்டது. 329 மீ நீளமும் 20 மீ அகலமும் கொண்ட இந்த அணை சீரற்ற கற்களால் கட்டப்பட்டுள்ளது. நீர்ப்பாசனத்திற்காக டெல்டா பகுதி முழுவதும் தண்ணீரைத் திருப்புவதற்கான யோசனையுடன் இது கட்டப்பட்டது.இது சோழர்களின் பெருமையையை பறைசாற்றும் விதமாக உலகிற்கு உணர்த்துகிறது.

நலங்கிள்ளி, நெடுங்கிள்ளி
கரிகாற் சோழனுக்குப் பின் சோழ அரசனாக பதவி ஏற்றவர் நலங்கிள்ளி. நலங்கிள்ளிகும், நெடுங்கிள்ளி என்னும் இன்னொரு சோழனுக்கும் ஏற்பட்ட உள்நாட்டு யுத்தம் காரணமாக சோழ நாடு சீரழிந்ததாக சங்க இலக்கியங்கள் கூறுகின்றது.புறநானூற்றில் குறைத்தது 14 பாடல்கள் நலங்கிள்ளியைப் பற்றி புலவர்கள் பாடியுள்ளார்கள்.
இவர்களை பற்றிய குறிப்புகள் மட்டுமே உள்ளன. மிகப்பெரிய ராஜ்ஜியமாக இருந்த சோழர்கள் சிற்றசர்களாக மாறிவிட்டனர்,ஏனோ காரணம் எந்த குறிப்புகளிலும் இல்லை.

இடைக்காலச் சோழர்கள்
கி.பி 848 இல் சோழர்கள் தங்கள் அதிகாரத்தை புதுப்பித்தனர், கி.பி 3 ஆம் நூற்றாண்டு முதல் கி.பி 9 ஆம் நூற்றாண்டு வரை நீண்ட காலத்திற்குப் பிறகு அவர்களின் ஆட்சி மீண்டும் நிறுவப்பட்டது. முதல் இடைக்கால சோழ ஆட்சியாளர் விஜயலய சோழர் சோழ ஆட்சியை மீண்டும் ஸ்தாபித்த பெருமைக்குரியவர். சோழ வம்சம் இடைக்காலத்தில் அதன் செல்வாக்கின் மற்றும் சக்தியின் உச்சத்தில் இருந்தது.இடைக்கால சோழ மன்னர்களின் வரலாற்றை பார்ப்போம்.

விஜயாலய சோழர்
முதல் இடைக்கால சோழ ஆட்சியாளர் விஜயாலய சோழர் கி.பி 848 இல் தஞ்சாவூரைக் கைப்பற்றி இறுதியில் இடைக்கால சோழர்களின் ஏகாதிபத்திய கோட்டை நிறுவினார் அவரது தலைநகரம் தஞ்சாவூர். விஜயாலயா ஒரு பல்லவர் நிலப்பிரபுத்துவமாக இருந்தார். இந்த வெற்றியின் காரணமாக, சோழர்கள் சக்திவாய்ந்தவர்களாகி, விஜயாலயா தஞ்சாவூர் பகுதியிலிருந்து பாண்டியர்கள் மற்றும் பல்லவர்கள் இருவரையும் விரட்டியடித்தார். விஜயாலய தஞ்சாவூரை புதுப்பித்து, புதுகோட்டையில் சோலேஸ்வரர் கோயில் கட்டினார்.

ஆதித்ய சோழன்
ஆதித்ய சோழன் விஜயாலயாவின் மகன், அவர் இறந்த பிறகு அவருக்கு பின் ஆட்சிக்கு வந்தவர். அவர் ஒரு சிறந்த சிவ பக்தர் மற்றும் காவிரி ஆற்றின் கரையில் ஏராளமான சிவன் கோயில்களைக் கட்டினார். சேர மன்னர்களுடன் அவருக்கு நட்பு உறவு இருந்தது. கி.பி 907 இல் அவர் இறந்தார், அவருக்குப் பிறகு அவரது மகன் முதலாம் பராந்தக சோழர் வந்தார்.

முதலாம் பராந்தக சோழன்
விஜயாலய மற்றும் ஆதித்ய சோழர் ஆகியோரால் அமைந்த சோழ இராச்சியத்தின் அடித்தளம் முதலாம் பராந்தக சோழனால் மேலும் மேம்படுத்தப்பட்டது. இவரது ஆட்சி கி.பி 907 முதல் கி.பி 955 வரை இருந்தது. அரியணை ஏறிய மூன்று வருடங்களிலேயே, பாண்டியர்களைத் தாக்கி, மதுராவைக் கைப்பற்றி, மதுரகொண்டா என்ற பட்டத்தை பெற்றார்.
பராந்தக சோழ சக்ரவர்த்திக்கு இராசாதித்தன், கண்டராதித்த சோழன் மற்றும் அரிஞ்சய சோழன் என மூன்று மகன்கள் இருந்தார்கள். இராசாதித்த சோழன் முதலில் அரியணை ஏறினார், அனால் அவர் தக்கோலப் போரில் இறந்துவிடுகிறார்.அவருக்கு பிறகு அரிஞ்சய சோழன் மன்னனாகிறார்.அனால் அவர் ஈழத்தில் போர் செய்து காயமடைகிறான். அதனால் சிவபக்திமானான கண்டராதித்தர் சோழ பேரரசர் ஆகிறார். அரிஞ்சய சோழனின் மகன் சுந்தர சோழனும் ஈழத்தில் நடைபெற்ற போரில் பங்கேற்கிறான். அதனால் கண்டராதித்தருக்குப் பிறகு அரிஞ்சய சோழரும், அவர் புதல்வர்களும் சோழ நாட்டினை ஆள வேண்டும் என்று பராந்தக சோழன் விரும்புகிறார்.

சுந்தர சோழன்
இடைக்காலச் சோழர்களில் பலம் வாய்ந்த அரசர்களில் ஒருவனாக விளங்கியவன் சுந்தர சோழன். இவன் கி.பி 957 முதல் 973 வரை 16 ஆண்டுகள் சோழ நாட்டை ஆண்டான். இவன் முதலாம் பராந்தகச் சோழனின் பேரனும், அரிஞ்சய சோழனின் புதல்வனும் ஆவான். தனது முன்னோர் காலத்தில் இழந்த நிலப்பகுதிகளை மீட்டுச் சோழ நாட்டை வலிமையுள்ள நாடாக மாற்றியவன் இவன். கி.பி 969 ஆம் ஆண்டில் சுந்தர சோழனின் மூத்த மகனும் வீரனுமான, இரண்டாம் ஆதித்த கரிகாலன் சந்தேகத்துக்கு உரிய முறையில் கொல்லப்பட்டான். இதனால் துயருற்ற மன்னன் நோயுற்று கி.பி 973 ல் காலமானான்.சுந்தரசோழனுக்குப் பின் கண்டராதித்த சோழனின் மகனான உத்தம சோழன் சோழ நாட்டுக்கு அரசனானான்.

உத்தம சோழன்
உத்தம சோழன், கி.பி 950 முதல் கி.பி 957 வரை சோழ நாட்டை ஆண்ட கண்டராதித்த சோழனின் மகனாவார். இவர் 15 ஆண்டுகள் சோழநாட்டை ஆட்சி புரிந்தார். இவரைத் தொடர்ந்தே புகழ் பெற்ற சோழ அரசன் இராஜராஜ சோழன் அரியணை ஏறினார். இவருக்கு மதுராந்தகன் என்று மற்றொரு பெயரிலும் அழைக்கப்பட்டார்.

இராஜராஜ சோழன்
சுந்தர சோழனுடைய இரண்டாவது மகனாவார் இராஜராஜ சோழன் . இவரது இயற்பெயர் “அருள்மொழிவர்மன்”. இராஜகேசரி அருள்மொழிவர்மன் என்ற இயற்பெயரில் தன் ஆட்சியை தொடங்கினார். இவர் இராசராச சோழன் என்றழைக்கப்பட்டார்.அரசர்களுக்கு எல்லாம் அரசன் என்று புனைப்பெயர் கொண்டு வாழ்ந்தார். இராசராசனின் காலம் பிற்காலச் சோழர் வரலாற்றில் மட்டுமன்றித் தென்னிந்திய வரலாற்றிலேயே ஒரு பொற்காலமாக கருதப்பட்டது. இவரது ஆட்சிக்காலம் கி.பி 985 முதல் கி.பி 1012 வரையாகும்.

ராஜா ராஜ சோழனின் மிக முக்கியமான சாதனை, சோழ இராச்சியத்தின் தலைநகராக இருந்த தஞ்சையில் அமைந்துள்ள பெரிய கோயில். கோயிலின் அற்புதமான கட்டிடக்கலை அனைவரையும் அதன் கலைநயத்தால் வியக்க வைக்கிறது, இது ஒரு பொறியியல் அதிசயம், இந்த அமைப்பு ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக காலத்தின் அனைத்து மாறுபாடுகளையும் தாண்டி, கடந்த காலத்தின் கைவினைத்திறனுக்கு ஒரு சான்றாக நிற்கிறது. நிகரற்ற கட்டடக்கலை நேர்த்தியுடன், இந்த கோயில் கிரேட் லிவிங் சோழர் கோயில் என்று பாராட்டப்பட்டது மற்றும் உலக பாரம்பரிய நினைவுச்சின்னங்களின் கீழ் பட்டியலிடப்பட்டுள்ளது.

தனது மூத்த சகோதரி குந்தவையின் வழிகாட்டுதலுடன், அவர் தனது நாட்டிற்கு மேலும் மேலும் முன்னேற்றங்களைக் கொண்டுவர ஆர்வமாக இருந்தார். ராஜா ராஜா சோழனின் கடற்படைத் தளம் பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்னர் இதுபோன்ற விஷயங்களை யாராலும் கற்பனை செய்யக்கூடாத அளவுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது, அவர் தொடர்ந்து அருகிலுள்ள பகுதிகளை வென்றுக் கொண்டிருந்தார். அவர் பெற்ற வெற்றிகளின் சுருக்கம் என்னவென்றால், அவர் தனது ராஜ்யத்தை இலங்கையில் நிறுவினார். பரோபகார மனப்பான்மையுடன், ராஜ ராஜா அனைத்து மதங்களுக்கும் நியாயமானவராக இருந்தார், அவர் சிவபெருமானின் தீவிர பக்தராக இருந்தார். இராஜராஜ சோழன் தன் ஆட்சி முடிவில் தன் மகன் இராஜேந்திரனை அரசாங்க அலுவல்களில் தன்னுடன் கலந்து கொள்ளச் செய்தான்.
இவ்வளவு சிறப்புமிக்க ராஜா ராஜா சோழனின் கல்லறை எந்தவொரு முறையான பராமரிப்பும் இல்லாமல் முடிக்கப்படாத அமைப்புடன் உள்ளது. தென்னிந்தியாவின் ஒரு தனித்துவமான வீரனின் இறுதி ஓய்வு இடம் கவனிக்கப்படாத நிலையில் இருப்பது மிகவும் வருத்தமளிக்கிறது, நிச்சயமாக சில சீர்திருத்தங்கள் தேவை.

ராஜேந்திர சோழன் I
தென்னிந்தியாவின் சிறந்த சோழ மன்னரான ராஜராஜ சோழன் I இன் மகன் ராஜேந்திர சோழன் I, தனது தந்தையின் பின் 1014 சி.இ.யில் சோழ பேரரசராக பதவியேற்றார். தனது ஆட்சிக் காலத்தில், ஏற்கனவே பரந்த சோழ சாம்ராஜ்யத்தின் தாக்கங்களை வடக்கிலும், கடல் முழுவதும் கங்கை நதிக்கரையில் விரிவுபடுத்தினார். ராஜேந்திராவின் பிரதேசங்கள் கடலோர பர்மா, அந்தமான் மற்றும் நிக்கோபார் தீவுகள், லட்சத்தீவு, மாலத்தீவுகள், ஸ்ரீவிஜயாவின் மன்னர்களை (தென்கிழக்கு ஆசியாவில் சுமத்ரா, ஜாவா மற்றும் மலாயா) மற்றும் பெகு தீவுகளை தனது கப்பல்களுடன் கைப்பற்றினார். அவர் வங்காளம் மற்றும் பீகார் பாலா மன்னர் மஹிபாலாவை தோற்கடித்தார்.

அவரது வெற்றியை நினைவுகூரும் வகையில், கங்கைகொண்ட சோழபுரம் என்ற புதிய தலைநகரைக் கட்டினார். தனது படைகளை வெளிநாடுகளுக்கு அழைத்துச் சென்ற முதல் இந்திய மன்னராக ராஜேந்திரர் நின்றார். ராஜராஜ சோழரால் கட்டப்பட்ட தஞ்சை பிரிஹதிஸ்வரர் கோயிலுக்கு ஒத்த கங்கைகொண்ட சோழபுரத்தில் சிவாவுக்கு ஒரு கோவிலையும் கட்டினார். கங்கைக்கு அவர் கொண்டாடிய வடக்கு பிரச்சாரத்தை நினைவுகூரும் வகையில், ராஜேந்திரா கங்கைகொண்ட சோழர் என்ற பட்டத்தை ஏற்றுக்கொண்டார்,அவர் பராகேசரி மற்றும் யுத்தமல்லா என்ற பட்டங்களை ஏற்றுக்கொண்டார்.

அவரது மகன்களில், மூன்று பேர் அவரை அடுத்தடுத்து சோழ சிம்மாசனத்தில் பின்தொடர்ந்தனர்: ராஜாதிராஜ சோழர், இரண்டாம் ராஜேந்திர சோழர் மற்றும் விரராஜேந்திர சோழர்.

ராஜாதிராஜ சோழர்
இராஜாதிராஜன் தன் தந்தையுடன் சேர்ந்து 25 ஆண்டுகள் ஆட்சிபுரிந்தான் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. அவர் இந்திய வரலாற்றில் மிகவும் வீரம் மிக்க வீரர்களில் ஒருவராக உள்ளார், அவரது ஏராளமான அற்புதமான இராணுவ வெற்றிகள் குறிப்பிடத்தக்கது.இவர் 1018 முதல் 1054 வரை ஆட்சிபுரிந்தார்.வருக்கு பிறகு இவரது தம்பி இரண்டாம் இராஜேந்திர சோழன் அரியணை ஏறினார் .

இரண்டாம் இராஜேந்திர சோழன்
சாளுக்கியர்கள் சாளுக்கியர்களுடனான போரில் ராஜாதிராஜன் மாண்டான்.இந்தப் போரில் 2ஆம் ராஜேந்திரனும் காயமடைந்த போதிலும், அதனால் சோர்வடையாமல் போரிட்டிருக்கிறான் என்பது கல்வெட்டுகளில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. போர்க்களத்தில் அவன் தம்பி தலைமைப் பொறுப்பை ஏற்றுக்கொண்டு இப்படியொரு தீரமான போரைச் செய்வான் என்று எதிர்பார்த்திராத சாளுக்கியர்கள் பயங்கரமான தோல்வியைச் சந்திந்தார்கள்.அதன் பின் இரண்டாம் இராஜேந்திர சோழன் 1051 முதல் 1063 வரை ஆட்சி புரிந்தான்.இவனுக்கு பின் அரியணை எறியவன் அவனது தம்பி வீரராஜேந்திர சோழன் .

வீரராஜேந்திர சோழன்
இவனுடைய காலம் சோழ நாட்டின் வரலாற்றில் பிரச்சினைகள் மிகுந்த காலமாயிருந்தது. தெற்கு, வடக்கு இரு புறங்களிலுமிருந்தும் போர்களையும், போட்டிகளையும் சந்திக்க வேண்டியிருந்தது.வீரராஜேந்திரன் சோழர்களின் பரம்பரை எதிரிகளான சாளுக்கியருடன் பல போர்களை நடத்த வேண்டியிருந்தது. கிழக்குச் சாளுக்கியப் பகுதியான வேங்கி மீது சோழருக்கு இருந்த ஈடுபாடே இப் போர்களுக்கு முக்கிய காரணம் எனலாம். அத்துடன், தெற்கில், பாண்டி நாட்டிலும், ஈழத்திலும் சோழரின் மேலாண்மையைத் தக்கவைத்துக் கொள்வதற்காகவும் தொடர்ந்து போராட வேண்டியிருந்தது.1063–1070 வரை இவர் அரியணையில் இருந்தார்.இவர் காலத்திலேயே இவரது மகன் அதிராஜேந்திர சோழனுக்கு இளவரசுப் பட்டம் வழங்கப்பட்டது.வீரராஜேந்திரன் இறந்த பிறகு இவர் அரியணை ஏறினார்.அனால் அரியணை ஏறிய சில மாதங்களில் அவர் இறந்துவிட்டார்.

பிற்காலச் சோழர் 
அதிராஜேந்திர சோழனின் மறைவிற்கு பிறகு மன்னராகும் தகுதி யாருக்கும் இருக்கவில்லை.தகுதியான மன்னர் இல்லையென்றால் சோழ தேசம் சிற்றசாக மாறிவிடும் என்று பயத்தினால் முதலாம் குலோத்துங்க சோழன் நன் சோழ தேசத்தின் மன்னராக பொறுப்பேற்கிறேன் என்று அரியணை ஏறுகிறார்.இவர் ராஜேந்திர சோழனின் மகளுக்கும் சாளுக்கிய மன்னனான செம்பியனுக்கும் பிறந்தவரே முதலாம் குலோத்துங்க சோழன் ஆவார்.இவர் 1070 முதல் 1120 வரை ஆட்சி புரிந்தார்.இவருக்கு பிறகு இவருடைய மகன் விக்ரம சோழன் மன்னர் ஆகிறார்.இவர் 1118 முதல் 1135 வரை ஆட்சி புரிந்தார்.

அவருக்கு பின் இரண்டாம் குலோத்துங்க சோழன் அரியணை ஏறினார் இவர் 1133 முதல் 1150 வரை ஆட்சி புரிந்தார்.இவருக்கு பிறகு இவருடைய மகன் இரண்டாம் இராஜராஜ சோழன் மன்னர் ஆகிறார்.இவர் 1146 முதல் 1173 வரை ஆட்சி புரிந்தார்.இவருக்கு பிறகு இவருடைய மகன் இரண்டாம் இராஜாதிராஜ சோழன் மன்னர் ஆகிறார்.இவர் 1166 முதல் 1178 வரை ஆட்சி புரிந்தார்.இவருக்கு பிறகு இவருடைய மகன் மூன்றாம் குலோத்துங்க சோழன் மன்னர் ஆகிறார்.இவர் 1178 முதல் 1218 வரை ஆட்சி புரிந்தார்.இவருடைய ஆட்சி காலத்தில் சோழ தேசம் குறுகியது.இவருக்கு பிறகு இவருடைய மகன் மூன்றாம் இராஜராஜ சோழன் மன்னர் ஆகிறார்.இவர் 1216 முதல் 1256 வரை ஆட்சி புரிந்தார்.சோழ தேசம் மேலும் குறுகியது இக்காலக்கட்டத்தில்.இவருக்கு பிறகு இவருடைய மகன் மூன்றாம் இராஜேந்திர சோழன் மன்னர் ஆகிறார்.இவர் 1246 முதல் 1279 வரை ஆட்சி புரிந்தார்.குறுகிய நிலத்தினையே இவர் ஆட்சி செய்தார்.இவருடைய ஆட்சி காலத்தில் தான் மதுரையை ஆண்டு கொண்டிருந்த சுந்தர பாண்டியன் மிகப்பெரிய படையினை திரட்டி வந்து சோழ தேசத்தை கைப்பற்றினார்.அதன் பின் சோழ தேசம் பாண்டியர்களின் கீழ் சென்றது.அனால் சுந்தர பாண்டியன் அவர் வென்ற சோழ தேசத்தை மூன்றாம் இராஜேந்திர சோழனிடம் திருப்பி கொடுத்தார்.கோசல தேசத்திற்கும் சோழ தேசத்திற்கும் உறவு இருந்தது.சோழ தேசத்தை கைப்பற்றினால் கோசலை தேசம் படை எடுக்கும் என்பதை அறிந்து,குறுகிய பாண்டிய தேசம் தற்போது தான் விரிவடைந்து உள்ளது தற்போது கோசல தேசத்துடுன் யுத்தமிட்டால் நல்லது இல்லை என்பதற்காகவே இவ்வாறு செய்தார் .

அதன் பிறகு சோழ தேசத்திற்கு என்ன ஆயிற்று என்பது மர்மமாகவே உள்ளது.அவர் கங்கை கொண்ட சோழபுரத்திற்கு யாருக்கும் தெரியாமல் வாழ்ந்ததாக சொல்லப்படுகிறது.அனால் உண்மை நிலவரம் என்ன என்பதற்கான சாட்சியங்கள் இல்லை